قرارگاه فرهنگی حوزه مقاومت بسیج رمضان به علت فراموشی شهدای گمنام چغادک به علت بی توجهی مسئولین در رفع مشکلات یادمان شهدای گمنام و ادامه به کار ساخت و ساز یادمان ، پیامی صادر کرد.

در این پیام آمده است :

آنان خالصانه، متواضعانه و بدون هیچ چشم داشتی پا به میدان گذاشتند، از جوانی، تحصیل علم و دانش و کسب مقام و شهرت گذشتند و مردانه عازم جنگ با دشمن و دفاع از سرزمین و ناموس خود شدند، عده ای چند سال بعد شناسایی و دفن گردیدند، عده ای هم بدون نام و نشان دفن شدند و نام شهید گمنام را به خود گرفتند.

سی و چند سالی از انقلاب اسلامی ایران و تقدیم شهدا زیادی می گذرد؛ آنچه دیده می شود کم شدن یاد و خاطره شهدا در زندگی های روزمره است، نسل های جدیدی که بدون آنکه در زمان جنگ و جبهه حضور داشته باشند کمتر آشنایی با آن دوران و رشادت های این شیرمردان دارند و نسل قدیمی که به کلی شهدا را فراموش نموده اند که می توان گفت شهدا دچار گمنامی شده اند! چه در شادیها وچه در عزاداریها-خوب است نگاهی به گلزار شهدای گمنام شهر انداخته شود تا غربت آن بزرگواران بیشتر مشهود گردد، درابتدای ورود چه استقبالی از آنان گرفته شد ولی حالا چی!!
گمنامی،غربت و فراموش شدن تعریف امروز مقبره شهدای گمنام شهر چغادک است، آنان که دیروز برای حفظ این مرز وبوم خالصانه جنگیدند و در غربت شهید شدند اکنون نیز به غربتی دیگر رسیده اند، البته تفاوت این دو غربت در آن است که غربت قبلی دربرابر دشمنان و بیگانگان بود ولی اکنون…؟!!!

خودمانیش این است که شهدا زنده اند و نزد خدای خویش روزی می گیرند و ما مردگان زنده نما در روزمرگی خویش سرگردانیم.

آنها نه نیازی به سنگ قبر دارند و نه نیازی به گنبد و بارگاه این ماییم که نیاز داریم یادشان را هر از گاهی در دل خود زنده کنیم تا به یاد ایمان و فداکاری آنان بیفتیم وجلوگیری کنیم از برداشتن قدمهای کج.

برای همین است که برای آن عزیزان سنگ قبری می گذاریم و بارگاهی بر می افروزیم.

خانواده های شهدا، پس از به خاک سپردن فرزندان و جگرگوشه های خود برای آنان سنگ قبری می گذاشتند و بر بالای قبر محفظه ای می گذاشتند که داخلش عکس و مقداری از وسایل شهید بود. یادش به خیر، خیلی زیبا بود و ما را به شهدا نزدیک تر می کرد.

اما شهدای گمنام چی ؟؟.

زندگی مملو از بهانه های مختلف شده است … بهانه برای ندیدن … برای زیر پا گذاشتن … برای قدر ندانستن … بهانه برای فراموشی تمام آنانی که رفتند تا آینده شهید نشود.

کاش در میان این گریزها ترمزی برای توقف این مشغله ها زده می شد تا گاهی نگاهی به زیر پا بیندازیم.

شاید خون همیشه جاری شهیدان تلنگری شود برای جبران … جبران همه ی فرار ها … فرار از مسؤولیت فهمیدن و عمل کردن، فرار از حفظ آرمان ها و اعتقادات … و مجموع آن چیزی که هدف انقلاب و هشت سال دفاع مقدس بود.

شاید عشق به پایان رسیده باشد اما خون شهیدان را هرگز پایانی نیست.

یاران، دوستان و مسئولین واقعا اگر این شهدا شهید نشده بودند آیا این میزها برای شما وجود داشت .آیا جایی انصاف است که مثلا خودتان که زحمت بسیاری در مسئولیت خود می کشید بعد از اندکی تمام زحمات شما به فراموشی سپرده شود.حق این شهدای گمنام است که حتی اسم ونشانی هم ندارند به این وضع به فراموشی سپرده شوند.

البته نمی توان از زحمات شبانه روزی وخسته ناپذیر امام جمعه محترم شهرچغادک حاج آقا موسوی غافل شد که دراین مدت از هیچ کوششی در زمینه های فرهنگی دریادمان شهدای گمنام دریغ نورزیدند ولی بعلت کمبود امکانات اولیه دست تنها مانده است که خود جای تقدیرفراوان دارد.

البته این قرارگاه مانند هرساله تصمیم به برگزاری یادواره شهدای شهرچغادک ویادواره دو شهید گمنام در اسفند ماه سال جاری وفروردین سال ۹۳ با هماهنگی امام جمعه شهرچغادک (مسئول یادمان شهدای گمنام) دارد. که برگزاری چنین مراسم هایی باعث جاودانگی پیام و راه شهدا می شود ، در همین راستا تلاش و کوشش ما باید در جهت زنده نگه داشتن یادواره شهدا در جامعه باشد .

شاید عشق به پایان رسیده باشد اما خون شهیدان را هرگز پایانی نیست.

قرارگاه فرهنگی حوزه مقاومت بسیج رمضان