به سراغ یکی از معلولین به نام مجتبی مطوری رفتیم که با همه بی توجهی هایی که به وی شده خود را از اجتماع دور نکرده است و در مجتمع نیکوکاری ، حرفه آموزی و کار آفرینی تولیدی باران مهرلیان بوشهر وابسته به بهزیستی، به آموزش طراحی و ساخت صنایع دستی در قالب،معرق، ظریف کاری، ساقه گندم، صدف کاری و خیاطی مشغول می باشد.

وی اظهار می دارد بنده وسایر معلولین بخاطر اینکه در ویلچر می باشیم مشکل رفت آمد داریم و به علت عدم ریل مخصوص در اتوبوس ها نمی توانیم در اتوبوس سوار شویم و خوروهای سواری نیز با خواهش وتمنا ما را سوار می کنند و اکثرا" باید تاکسی تلفنی بگیریم و بنده که از شهر چغادک به محل کار خود در بوشهر می روم ساعات زیادی در خیابان می بایست منتظر بمانم.

مجتبی مطوری بیان داشت:یک نفر اهل چغادک که معلول بوده است به دلیل مشکل رفت و آمد وبی اهمیتی مردم و مسئولین نسبت به معلولین از کار در موسسه باران مهر لیان بوشهر وابسته به بهزیستی ، مختص معلولین،  استعفاء داده است.

وی با بیان اینکه حدود۵سال است به شورا و شهرداری چغادک درخواست جای احداث کیو سک را داده ام گفت:بنده فقط درخواست یک جای کوچک را از شهردار و شورا داشتم و اعلام کردم خریدار کیوسک،عوارض،و……. را انجام می دهم ولی چون معلول بودم چند متر زمین را تحت اختیار بنده قرار ندادند.

وی در خصوص تعویض ویلچر خود گفت: به دلیل ناهواریهای زیاد و کوچه های خاکی شهر ما معلولین می بایست هرساله ویلچر خود را تعویض کنیم و بهزیستی قبلا" هر سال ویلچر را برای ما تعویض می کردند ولی الان به هر۳سال یکبار کاهش پیدا کرده است که آن هم باز به خاطر بی توجهی به ما می باشد و بنده باید هر سال با هزینه های گزاف ویلچر تهیه کنیم.

مطوری تصریح کرد:با وجود اینکه ما معلول هستیم ولی انسان می باشیم و از مسولین در خواست داریم که به ما اهمیت دهند و حداقل کاری که می توانند انجام دهند پیاده رو و خیابانها را طوری بسازی که عبور برای ما امکان پذیر باشد و ما مجبور نباشیم کنار خودروها در خیابان حرکت کنیم و مدام تصادف کنیم.