اعضای تیم اقتصادی دولت، بهتر از همه می دانند که اگر سیل سرمایه های سرگردان به سمت خیابان فردوسی سرازیر شود، هم ضریه اقتصادی و هم بار روانی آن ، به حدی سهمگین خواهد بود که حتی اگر بتوانند بازار را کنترل کنند، احیای اعتماد مردم کاری به مراتب سخت تر خواهد بود.

به گزارش "چغادک نیوز"،  به نقل از عصر ایران روزی که حسن روحانی، دولت را تحویل گرفت، یعنی در ۱۲ مرداد ۱۳۹۲، قیمت هر دلار آمریکا در بازار آزاد ایران ۳۲۷۵ تومان بود. امروز و در کمتر از یک و نیم سال ، این قیمت به بیش از ۳۵۰۰ تومان رسیده است.
هر چند این افزایش در مقایسه با جهش های عجیب و غریبی که در دولت گذشته شاهدش بودیم ، تدریجی است اما همین میزان نیز در دولتی که قرار است به اوضاع اقتصادی سر و سامان دهد، پذیرفتنی نیست به ویژه آن که همان رقم ۳۲۷۵ تومان نیز رقم بالایی است که از رهگذر سیاست های غلط اقتصادی دولت گذشته حاصل شده است.

بیش از یک سال بود که قیمت دلار تقریباً ثابت مانده و در حوالی ۳۳۰۰ تومان خرید و فروش می شد. این وضعیت که خبر از ثبات نسبی می داد برای فعالان اقتصادی و مردم عادی، هر چند ایده آل نبود ولی مطلوب شمرده می شد، چون بیش از گرانی ارز ، آنچه بازار را به هم می ریزد ، بی ثباتی قیمت هاست.

از ماه گذشته اما شاهد رشد ناگهانی قیمت ارز در بازار آزاد بودیم به گونه ای که در یک روند بی سابقه از زمان روی کار امدن دولت یازدهم، با بیش از ۲۰۰ تومان افزایش، مرز ۳۵۰۰ تومان را در نوردید و حتی به قیمت ۳۵۷۰ تومان هم معامله شد.

در واکنش به چنین وضعیتی، مقامات اقتصادی دولت وعده دادند که به به زودی بازار را مهار خواهند کرد و قیمت ارز را به وضعیت پیشین خواهند رساند.
با این حال، وعده مذکور تا کنون محقق نشده است و دلار در مرزهای ۳۵۰۰ جولان می دهد.
بدیهی است اگر تیم اقتصادی دولت نتواند در اسرع وقت سروسامانی به این وضعیت بدهد، کل اقتصاد بار دیگر تحت الشعاع خیابان فردوسی تهران^* قرار خواهد گرفت.

این هشدار به ویژه وقتی اهمیت مضاعف می یابد که به یاد بیاوریم در یک ماه گذشته، قیمت هر سکه تمام بهار آزادی طرح جدید، ۷۶ هزار تومان افزایش یافته و به ۹۹۱ هزار تومان رسیده است (در ۱۲ مرداد ۹۲، قیمت سکه طرح جدید یک میلیون و ۹۳ هزار تومان بود).

در آن سو، بورس نیز از بازدهی سابق خود دور شده است و بازار مسکن هم ثبات نسبی یافته و دیگر شاهد افزایش آنچنانی قیمت ها نیست. بنابراین، اگر بازار ارز و سکه هر چه سریع تر سر و سامان نیابد و  به ثباتی که در حدود یک و نیم سال گذشته داشت بازنگردد، بیم آن می رود سرمایه های خرد – و حتی کلان – بار دیگر به سمت این دو بازار کاذب روانه شوند و همه تدبیرهای اقتصادی دولت را بشویند و با خود ببرند!

اعضای تیم اقتصادی دولت، بهتر از همه می دانند که اگر سیل سرمایه های سرگردان به سمت خیابان فردوسی سرازیر شود، هم ضریه اقتصادی و هم بار روانی آن ، به حدی سهمگین خواهد بود که حتی اگر بتوانند بازار را کنترل کنند، احیای اعتماد مردم کاری به مراتب سخت تر خواهد بود.