ابرهیم باژرنگ از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس می باشد که جهت دفاع ازکیان جمهوری اسلامی سالها در جبهه ها حضور داشته و به درجه رفیع جانبازی نائل آمده است و درعملیات والفجر۸ به عنوان رزمنده نمونه معرفی شده است.

به گزارش "چغادک نیوز"،

نام: ابراهیم باژرنگ
فرزند: بخشعلی
تاریخ تولد: ۱۳۴۶
تاریخ اعزام به جبهه: ۱۳۶۴
 سابقه حضور در جبهه : ۴۲ ماه   
نهاد اعزام کننده: بسیج مرکزی بوشهر
شغل: مکانیک
مسئولیت درجبهه :آرپی جی زن، نیروی تخصصی فنی( شامل مهندسی رزمی ، تعمیرات تجهیزات مکانیزه) قایقران وسکان دار
نام عملیات های شرکت کننده: والفجر۸، کربلای ۳و۴و۵
نام مناطق عملیاتی که حضور داشته است: اروند کنار، طلائیه و شلمچه
درصد جانبازی: ۳۵ درصد شیمیایی اعصاب و روان از سپاه و جانباز ۲۵ درصد شیمیایی اعصاب وروان از بنیاد جانبازان و چندین ترکش نیز در بدن دارد که جزو درصد جانبازی قرار نگرفته است
محل مجروحیت شیمیایی: منطقه عملیاتی کربلای ۴ در جزیره مینو
همرزمان شهید وی : حسن بیژنی؛ مجیدبشکوه؛ ماشااله زنده پی؛ محمد صادق غریبی؛ هدایت احمد نیا؛ نگهدار اسماعیلی؛ امید نسترن؛ الیاس موحد و….. می باشد.

ابراهیم باژرنگ بعد از جنگ به عنوان تعمیرکار دراتوبوسرانی بوشهرمشغول به کار شد که در سال۱۳۹۰ بازنشسته شده است و هم اکنون نیز به دلیل تجربه بالا دعوت به همکاری شده است و به علت عوارض شیمیای سالیان سال است که تحت درمان می باشد و هنوز به بنیاد ایثارگران و جانبازان مراجعه نکرده است و خدماتی را از آنها دریافت ننموده است.

چندین مناسبت جالب در زندگی ابراهیم باژرنگ به وقوع پیوسته است که آن هم در یکم خرداد ماه و نهم بهمن ماه بوده است که وی آن را یکی از نعمت های الهی و حکمتهای خداوندی عنوان می دارد که در این ماهها و روزهای خاص بر وی نائل شده است.

                        
                               
وی یکی از رزمندگان نمونه در جنگ بوده است که در سال۱۳۶۴ در عملیات والفجر ۸ به عنوان رزمنده نمونه معرفی شده است و به علت پشتکار فراوان و غیرت و مردانگی وی در دفاع از کشور ۲ ماه بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ نیز در جبهه حضور داشت و بعد به خانه بازگشت.

ابراهیم باژرنگ در خصوص سلحشوری رزمندگان بوشهری در جنگ گفت: ۱ نفر از رزمندگان بوشهری به اندازه چندین نفر از رزمندگان سراسر کشور فعالیت داشته و اکثرا قایقران بوده اند که اکثر آنها نیزاز پیش مرگان خطوط مقدم جبهه بودند که سر دسته آنها سید یحیی خسروی است که هم اکنون در گمنامی به سر می برد.

وی با بیان اینکه هر نفر از رزمندگان بوشهری در جنگ مثل یک سردار جنگ بود اظهار داشت: بسیجیان از ۷ صبح تا ۳ صبح فردای آن روز فعالیت می نمودند و یک بسیجی به علت پشتکار زیاد بعد از گذشت ۴۵ روز،  فرمانده جنگ می شد که در هیچ جای جهان به این طریق وجود ندارد.

باژرنگ جهت احیاء فرهنگ ایثار و شهادت از مسئولین خواست: به جانبازان و ایثارگران احترام قائل شوند ویک کانون و یا پایگاه تشکیل شود و از رزمندگان قدیمی و ایثارگر و خانواده شهداء دیدارکنند و خاطرات آنهارا جمع آوری و منتشر نمایند تا فرهنگ جنگ از یادها خارج نشود.

وی اضافه کرد: متولیان امرمی توانند درمراسمات مختلف مذهبی که درشهرها و روستاها برگزارمی شود از رزمندگان ، ایثارگران و خانواده شهدای هرمحله تقدیر نمایند تا فرهنگ ایثار و شهادت زنده بماند.
وی با بیان اینکه جانبازان شیمیایی و قطع نخاع مرگ های خاموشی دارند گفت: این جانبازان با گذشت زمان به علت بیماری همه چیز را ازیاد می برند و با مصائب و ناراحتی های فراوانی مواجهه می شوند که تنها راه حل، سرکشی به آنها می باشد و نباید مسئولین به آنها بی تفاوت باشند.

این رزمنده دلاور یکی از بهترین خاطرات خود را این چنین عنوان کرد:

در منطقه مارد همه رزمندگان درچادرمی خوابیدند و شبانه شهید عباس کبگانی به همراه یک نفردیگر کلیه پوتین های رزمندگان را با فرغون جمع آوری می کردند و به فاصله ۱ کیلومتری که رودخانه قرارداشت می بردند و شستشونموده و سپس واکس می زدند و هیچ رزمنده ای نیز نمی دانست این کار را چه کسی انجام داده است.

بعد از گذشت ۲۰ روز موقعی که عباس کبگانی درعملیات والفجربه درجه رفیع شهادت نائل آمد، آن موقع مشخص شد که این شهید بزرگوار این کار را انجام می داده است که باعث گریه تمامی رزمندگان شد.

ولی هنوز شخص دومی که این شهید را همراهی می کرده است هنوزهم لو نرفته است و این بخشی از اخلاصو تواضع رزمندگان بوشهری در جنگ بود که کمتر گفته شده است.