- 25 بهمن 1393
- اخبار چغادک
- کد خبر 32403
- ایمیل
- پرینت
true
true
true
false
false
true
true
true
سایز متن /
true
محمد میرزایی کارشناس ارشد تاریخ از قلم به دستان انقلابی است که در مطبوعات استان و کشوری مثل کیهان قلم زده است. مهندس میرزایی از افراد فعال در دوره دانشجویی خود بود و این روزها در حوزه های فرهنگی نقش آفرین است و با وجود جوانی تجربیات خود را در اختیار جوانترها قرار می دهد تا جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی پویاتر از همیشه به کار خود ادامه دهد.
به گزارش "چغادک نیوز"، به نقل از سپاس ،استفاده از هر فرصتی برای برنامه ریزی خبری و تحلیلی درباره تشریح راهکارهای لازم برای بصیرت بخشی به جامعه به عنوان رهنمود برجسته رهبر معظم انقلاب در شرایط کنونی کشور لازم است. در همین راستا با محمد میرزایی گفتگویی ترتیب دادیم که مشروح آن را در ادامه می خوانید.
انتخابات در نظام شاهنشاهی را با انتخابات درون نظام جمهوری اسلامی چگونه مقایسه می کنید؟
انتخابات زمان شاه فرمایشی بود و در راس حکومت شاه قرار داشت. وقتی در سال ۱۳۰۴ رضا شاه حکومت را در دست گرفت، بعد از گذشت مدتی وقتی که متفقین از جنوب و شمال وارد ایران شدند، رضا شاه را که به آلمانی ها گرایش پیدا کرده بود را برکنار کردند و در ۱۳۲۰ محمد رضا را که تنها ۲۲ سال داشت و جوانی بی تجربه بود را سرکار آوردند. کشور به دست مهرهای آمریکایی، از نخست وزیر و دیگر نیروهای بهایی تا کسانی که مشکل اخلاقی داشتند و قاتل مردم بودند اداره می شد.
انتخابات مجلس در آن زمان به صورت فرمایشی بود، یعنی لیست نامزدها را نزد شاه می بردند و شاه به صورت اختیاری بر روی اسم آنها خط می کشید. افرادی که در مجلس نماینده مردم می شدند در اداره کشور نقشی نداشتند، نتیجه این مجلس این بود که قانون کاپیتولاسیون را تصویب کردند و امام آن سخنرانی مشهور را انجام دادند و فرمودند: شاه حیثیت مملکت ما را به باد داد ما را از سگ آمریکایی پست تر کردند.
در سال ۵۸ مردم برای استقبال از امام سنگ تمام گذاشتند و جمعیتی حدود چهار تا هشت میلیون نفر تخمین زده شدند که در همه شهرها خواهان جمهوری اسلامی بودند، ولی امام گفت باید رفراندوم برگزار شوند و خود مردم انتخاب کنند تا دهان مخالفان بسته شود. از همین رو ۱۰ و ۱۱ فروردین انتخابات برگزار شد و روز ۱۲ فروردین با اعلام ۲/۹۸ درصد از مردم رای مثبت دادند و این خود یک رکوردی هست در تاریخ این کشور.
دموکراسی در حوزه رسانه نسبت به قبل چه تغییراتی داشته است؟
رادیو و تلویزیون را به خاطر دولتی بودنشان کنار می گذاریم ولی در رسانه ملی و مطبوعات به این صورت نبود که الان گسترش پیدا کرده است. آن زمان همان تعدادی که وجود داشت بله قربان گوی شاه بودند و بعضی از مواقع به دستور خود ساواک انتقاداتی از رژِیم مطرح می کردند تا ساواک افراد وابسته به آن روزنامه و مخالف رژیم را شناسایی کند. به دروغ نشان می دادند این روزنامه انتقادی هست و طبق آماری که خود غربی ها داده بودند، از هر هشت نفر یک نفر احتمال داشت که جاسوس خود ساواک باشد.
نشریات آن زمان در ترویج بی عفتی و بد حجابی آزاد بودند ولی بعضی از نشریه ها زیر زمینی بودند مثل نشریه “انتقام “ که توسط آیت الله مصباح منتشر می شد و شدید ترین انتقاد را بر علیه شاه داشت و یا نشریه های دیگر مثل "مکتب اسلام" هم بودند که بیشتر در بحث اسلام و تشیع کار می کردند و وارد مباحث انتقادی نمی شدند.
ژاندارم منطقه بودن ایران زمان پهلوی را با قدرت امروز ایران در غرب آسیا مقایسه کنید؟
رضا شاه ادعا می کرد قدرتمندترین ارتش را در منطقه تشکیل داده است، در صورتی که وقتی متفقین وارد ایران شدند آنها نتوانستند دو روز جلوی متفقین مقاومت کنند. خود شاه ارتشی تشکیل داده بود که آماری شامل ۱۴ هزار نفر عضو داشت و این ارتش را تا حدی مجهز کرد که به پنجمین ارتش دنیا تبدیل شد ولی مردم منطقه از آن حسابی نمی بردند و فقط حکومت های وابسته به وی بودند که از آن حساب می بردند. در حقیقت این آمریکا بود که شاه را به ژاندارم منطقه تبدیل کرده بود.
با وقوع انقلاب، بعدها تعدادی از این ارتشی ها به انقلاب پیوستند و مهر امام در دل های آنان جا باز کرد. بعد از پیروزی انقلاب و بعد از جنگ ما توانستیم با وجود تحریم ها خودمان موشک هایی را بسازیم.
موشک برای ما اقتدار آورده است، حالا همین توان موشکی را با قبل از انقلاب مقایسه کنید، وقتی که رهبری می فرمایند: اگر اسرائیل دست از پا خطا کند تل آویو و حیفا را با خاک یکسان می کنیم منظور رهبر از این حرف چیست؟ منظور رهبری با همین موشک ها هست حالا این اقتدار را مقایسه کنید با قبل از اتقلاب ..
تاثیرات انقلاب اسلامی در منطقه چه بوده هست؟
با پیروزی انقلاب اسلامی جهان به سوی نهادینه شدن دین پیش رفت و مشخص کرد امام به عنوان یک مرجع تقلید و ولی فقیه در راس یک حکومت قرار گرفت و خیلی از کشیش ها منتقد پاپ شدند که چرا نمی توانند نقشی مثل رهبر دینی ایران ایفا کنند؟ الان هم ما در تاریخ مشاهده می کنیم که افرادی بودند که با گذشت زمان آنها به اسلام پیوستن و ما همچنین الان نظاره گر هستیم که در آمریکا و کشورهای اروپایی چگونه جوانان آنها به اسلام روی می آوردند. حتی آماری که خود آمریکایی ها گرفتند حدود سه چهارم از آنها اذعان می کردند نماد اسلام واقعی امام است.
خیلی ها برای این انقلاب می خواهند اسلام هراسی کنند و دارند گروهایی را مانند النصره و داعش و القاعده به عنوان چهره اصلی اسلام نشان دهند، حتی اخیرا که رهبر انقلاب نامه ای را به جوانان اروپا و آمریکا نوشتند و از آنها خواستند درباره اسلام واقعی و قرآن و چهره ملکوتی پیامبر(ص) و اسلام اصیل تحقیق کنند، ترسشان بیشتر شد. حتی یک محقق ژاپنی که بعدا مسلملان شد می گفت: من قبل از انقلاب کتابی نوشتم که کمتر از ۱۰۰۰ تیراژ داشت. این کتاب در رابطه با اسلام بود و بعد از انقلاب اسلامی ایران تیراژ این کتاب در یک ماه به ۲۰۰۰۰ تیراژ رسید. یک خبرنگار آمریکایی وقتی که آمده بود خانه جماران را دیده بود، گفت: بزرگترین مرد را در ساده ترین منزل با چند تا اتاق ۳*۲ دیده بود.
دانشگاه مورد نظر امام چه ویژگی هایی باید داشته باشد و اینکه به نظر شما تاکنون این دانشگاه محقق شده است؟
دانشگاهی مدنظر امام بود که نه شرق زده باشد و نه غرب زده. اوایل انقلاب که اوج جولان دادن عناصر مارکسیست و یا غرب گرا بود، زمانی مجبور شدیم انقلاب فرهنگی را اجرا کنیم که مسئولان به حال این اساتید غرب زده و شرق زده در جامعه فکری کنند، ولی متاسفانه علوم انسانی که تدریس می شود هنوز هم نیاز به کار دارد. بعضی از مسئولین محترم هم اعتقاد ندارند که علوم انسانی یا اسلامی باید در خدمت دین و معنویت باشد، اما هنوز بسیاری از نظریات این کتاب ها ضد دینی است.
آقای حجاریان خودش می گفت: من سالها به این نظرات مارکس زده معتقد بودم و حتی در جریان اعترافاتش که بعد از فتنه بود بحث سلطانیزم و رعیت را درباره مقام معظم رهبری می گفت.
قبلا دانشجویان برای تحصیلات تکمیلی مجبور می شدند به دانشگاه های غربی بروند ولی الان ما خیلی از علوم را به برکت انقلاب تا عالی ترین سطوح داریم و امکان تحصیل در رشته های مختلف فراهم است، ولی باید در حوزه علوم انسانی کار فراتر از این پیش رود. البته در بعضی از زمینه ها خوب است مثل مباحث تاریخی، الهیات، قرآن و معارف اسلامی اما در زمینه روان شناسی، علوم سیاسی و برخی رشته های دیگر هنوز جا برای کار هست.
false
true
false
true