دوره میانسالی به سنین بین ۴۰ تا ۵۹ سالگی گفته می شود. بیشتر کسانی که در این سنین قرار گرفته اند، افراد فعال و شاغل جامعه هستند و هنوز می توانند تولیدمثل داشته باشند و بچه دار شوند.

به گزارش "چغادک نیوز"، به نقل از باشگاه خبرنگاران: سوءتغذیه آنها می تواند به فرزندانشان هم لطمه بزند. مهم تر اینکه افراد میانسال در آینده ای نه چندان دور وارد دوره سالمندی می شوند. بارها دیده ایم افرادی که در طول زندگی خود شرایط تغذیه ای مناسبی نداشته اند، در دوره سالمندی با بیماری ها و مشکلات بیشتری مواجه شده اند.
 
متاسفانه در میان گروهی از میانسالان حتی در دهه ۴۰ هم شاهد بروز پوکی استخوان هستیم. هرچه سن این افراد به ۶۰ سالگی نزدیک تر می شود، مشکل پوکی استخوانشان هم شدت می گیرد. افراد زیادی هم به دلیل چاقی و برای گرفتن رژیم های لاغری مراجعه می کنند. برخی افراد هم از لاغری و ضعف مفرط شکایت دارند.

علاوه بر این، افراد مبتلا به دیابت که مدت ها از بیماری خود در رنج بوده اند و رژیم غذایی مناسبی دریافت نکرده اند یا بیمارانی که در دوره میانسالی علائمی از بیماری قلبی- عروقی، افزایش چربی خون، تصلب شرایی، کبد چرب و… در آنها تظاهر پیدا کرده است، برای پیشگیری از شدت یافتن بیماری هایشان در دوره میانسالی و سالمندی به کلینیک های تغذیه مراجعه می کنند.

کاهش ترشح هورمون های زنانه عامل تشدیدکننده پوکی استخوان و بیماری های زنان است. از سوی دیگر، پس از ۴۰ سالگی، نیاز بدن به غذا کمتر می شود بنابراین خانم باید کمتر بخورد و کالری کمتری دریافت کند درغیر این صورت دچار چاقی و اضافه وزن خواهدشد.
 
مردان معمولا از ۶۰ سالگی به بعد در معرض خطر بزرگی یا سرطان پروستات قرار می گیرند و کمتر در دوره میانسالی با چنین مشکلاتی روبرو می شوند. البته همین مشکلات هم با تغذیه دوران جوانی در ارتباط است. ضمن اینکه در همان زمان هم بهبود روش های تغذیه ای از پیشرفت بیماری و عوارض آن پیشگیری خواهدکرد.
افراد زیادی هستند که بارها و بارها تصیم به کاهش وزن گرفته اند و با رژیم های خطرناکی به خود سختی داده و بعد از مدتی آن را رها کرده اند. حالا که سنشان بالا رفته، این نوع رژیم گرفتن کارشان را سخت می کند اما در بیشتر موارد با تبعیت از رژیم هایی که با نظر متخصص تغذیه تجویز شده است، می توان هرچند با سرعت کمتر اما در نهایت جواب گرفت و به وزن دلخواه رسید. چه بسا افرادی که در کهنسالی هم توانسته اند، با همین شیوه وزن خود را کاهش دهند.
 
بسیاری از کسانی که بیش از اندازه لاغر هستند، فکر می کنند به بیماری قلبی- عروقی، دیابت، جربی خون و… مبتلا نمی شوند و هرچه دلشان بخواهد می توانند بخورند در حالی که این دیدگاه اشتباه است و بعد از مدتی به ناگهان با یک بیماری بدخیم و خطرناک روبروی می شوند. اگر فردی تغذیه مناسبی نداشته باشد، قطعا در معرض خطر است هرچند لاغر باشد. لاغری خیلی زیاد به توانمندی ذهنی، یادگیری، طول عمر و حسن خلق افراد لطمه می زند. حتی زودرنجی افراد می تواند با تغذیه آنها در ارتباط باشد. بنابراین با تغذیه مناسب باید لاغری مفرط را نیز برطرف کرد.