براساس آمارگیری جهانی از میلیاردرها، بیشتر از دوسوم آنان مدرک دانشگاهی دارند. در بریتانیا، از هر ۵ میلیاردر ۴ نفر تحصیلات عالیه دارند. منابع اطلاعاتی این گزارش یک گروه بانک سوئیسی و یک موسسه اطلاعات بانکی در سنگاپور است. این گزارش ثروت و پیشینه خانوادگی آنها را بررسی می‌کند و تصویری که همیشه از ثروتمندان به عنوان افرادی که در خانه خود تحصیل می کنند وجود دارد را از بین می‌برد. بیش از یک چهارم میلیاردر‌ها تحصیلات بالای لیسانس دارند. و از هر ۱۰ نفر بیش از یک نفر مدرک دکترا دارند. این نقشه ثروت نشان می‌دهد که احتمال دارد این میلیاردرها در دانشگاه‌های برجسته درس خوانده‌اند. از ۲۰ دانشگاهی که میلیاردر پرورش می‌دهند ۱۶ دانشگاه آمریکایی است.

موسسات ممتاز

دانشگاه پنسیلوانیا بیش از هر موسسه‌ای میلیاردر تحویل جامعه داده است؛ مثل دانشگاه‌های‌ هاروارد، ییل، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، پرینستون، کرنل و استنفورد. محتمل‌ترین راه کسب درآمد داشتن مشاغل مرتبط با پول است مثل بانکداری، سرمایه‌گذاری و مالیه. اما شاخص‌های دیگری وجود دارند که نشان می‌دهند جغرافیای ثروتمندان در حال تغییر است. مثل اقتصاد در حال رشد هند که دانشگاه بمبئی آن در جایگاه نهم قرار دارد. تنها دانشگاه بریتانیا در این لیست ثروت، مدرسه اقتصادی لندن است که در رتبه ۱۰ قرار دارد و نامی از آکسفورد و کمبریج دیده نمی‌شود. قرار گرفتن دانشگاه ایالتی لومونسوف روسیه در جایگاه یازدهم بازتابی از ثروتمندان روسی است، اما سلطه دانشگاه‌های آمریکایی تنها به پرورش میلیاردرهای آمریکایی خلاصه نمی‌شود. بیش از یک‌چهارم میلیاردر‌هایی که برای اخذ مدارک دانشگا‌هی وارد دانشگاه‌های آمریکا شده‌اند از کشور‌های دیگر بوده اند. این امر حتی در مورد مدارک تحصیلات تکمیلی به ۳۸ درصد می‌رسد. البته در این جا یک اختلاف زمانی وجود دارد، چرا که میانگین سنی این افراد ۶۳ سال است و در حدود ۴ دهه قبل به دانشگاه راه یافته‌اند.

کمک‌های دانشگاهی

ارتباط با دانشگاه در زندگی آینده نیز ادامه می‌یابد. بیش از نیمی از میلیاردر‌ها درگیر پروژه‌های بشر دوستانه هستند و بزرگ‌ترین موضوعی که مورد حمایت آنان قرار می‌گیرد، بحث آموزش است. در این میان موضوع آموزش تکمیلی بیش از دیگر موضوعات حمایت آنان را جلب می‌کند. این مورد می‌تواند به توضیح این مطلب کمک کند که چگونه‌هاروارد کمک هزینه‌ گزافی بالغ بر ۶۵ میلیارد دلار به دانشجویان تخصیص داده است.

مطالعات نشان می‌دهد که ثروت در جای کوچکی متمرکز است و بیش از ۴۰ درصد میلیاردرهای اروپایی تنها در۱۰ شهر زندگی می‌کنند، از جمله لندن و مسکو. بزرگ‌ترین شهر میلیاردرها نیز نیویورک است.

در این بخش تضادهایی هم وجود دارد. در حالی که گزارش‌ها حاکی از آن است که میلیاردرهای آفریقایی در نیجریه هستند، اما فرزندان این کشور دسترسی به تحصیل ندارند.

مطالعات فراوان از سازمان‌هایی همچون «سازمان همکاری اقتصادی و توسعه» نشان می‌دهد که ورود به دانشگاه شانس دستیابی به شغل با درآمد بالا را افزایش می‌دهد. همچنین این ایده را که نرفتن به دانشگاه حرکت معقولانه‌ای است یا مدرک دانشگاهی در برابر هزینه دانشگاهی ارزشی ندارد رد می‌کند. اما فرنک فرودی صاحب‌نظر اجتماعی و استاد اسبق جامعه‌شناسی می‌گوید یکی از «رازهای بزرگ» ادامه تحصیل به مدارج عالیه، شکاف در حال رشد دانشگاه‌های ممتاز و سایر موسسات آموزشی بوده است.

پروفسور فرودی می‌گوید: «سلسله مراتب بیش از قبل مستحکم شده است.» کار این دانشگاه‌های برتر مانند جمع کردن بهترین بازیکنان در کنار هم است. همیشه بین دانشگاه‌هایی که می‌توانند سکوی پرتاب باشند و آنان که تنها برای دادن امتیاز به نسل بعدی تاسیس شده‌اند، بحث و جدل فراوانی در جریان است.

تحصیلات همیشه نقشی متناقض داشته است؛ یا راهی است که افراد زندگی خود را بهتر می‌کنند یا راهی برای تثبیت ثروت است.

نام ۲۰ دانشگاه میلیاردرساز عبارت است از:

۱- دانشگاه پنسیلوانیا

۲- دانشگاه‌هاروارد

۳- دانشگاه ییل

۴- دانشگاه کالیفرنیای جنوبی

۵- دانشگاه پرینستون

۶- دانشگاه کرنل

۷- دانشگاه استنفورد

۸- دانشگاه برکلی کالیفرنیا

۹- دانشگاه بمبئی

۱۰- مدرسه اقتصادی لندن

۱۱- دانشگاه ایالتی لومونسوف روسیه

۱۲- دانشگاه تگزاس

۱۳- کالج دارتموث

۱۴- دانشگاه میشیگان

۱۵- دانشگاه نیویورک

۱۶- دانشگاه دوک

۱۷- دانشگاه کلمبیا

۱۸- دانشگاه براون

۱۹- موسسه فناوری ماساچوست

۲۰- ای تی اچ زوریخ