به گزارش چغادک نیوز: متن پیام ارسالی در فضای مجازی بدین شرح می باشد.

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ (سوگند به این شهر) وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ (که تو در این شهر جای داری)
به نام خدا و به نام ایران و به نام بوشهر
بوشهر؛ چه مقدس است آن شهری که انسان در آن زندگی می کند؛ و چه مقدس‌تر است آن تلاشی که برای اصلاح شهر از مفسده‌ها و مفاسد صورت بگیرد و سزاوار است با تأسی از معلم آزادی و آزادگی؛ امام حسین(ع) بیان شود:
«من برای سرمستی و طغیان و فساد و ستمگری به این عرصه ورود نکرده ام و هدف من همانا اصلاح مفسده هاست».

هم‌شهریان شریف
اینجانب مبین کرباسی، به عنوان فرزندی از فرزندان این شهر پنج هزار ساله، پا به میدان انتخابات شورای شهر بوشهر نهاده‌ام؛ در این مسیر اندوخته و آموختۀ خود را که چیزی جز مرام و مسلک پاک مشروطه خواهان بوشهری و استقامت حق جویانش بر تعالی مملکت و شهر خویش نیست به دست گرفته‌ام، و نیّت آن کرده‌ام تا به سهم خود شأن نظارتی شورا را احیا کنم؛ از عمارت امیریه و بلدیه بوشهر اعادۀ حیثیت نمایم، آبرویش را پاس داشته و با استیفای حقوق شهروندان این شهر، روح رمیده از کالبد شورای شهر را به آن بازگردانم. در گذار از این مسیر سخت، گرچه بسیار زمین خورده‌ایم، اما بر این اعتقادم که باید به گذشته نگاه کرد، آموخت و تجربۀ آن را توشه راه فردایی کرد که لاجرم از راه می رسد.
اینجانب مبین کرباسی، به صحنه آمده‌ام برای احیای قوانینی که معطل مانده و مسئولیت‌ها و وظایفی که ادا نشده است؛ به صحنه آمده‌ام برای احیای ماده ۷۶ قانون شوراها و ایجاد شفافیت و مبارزه با فساد، برای تقویت نهادهای مدنی و فراخواندن و به مشارکت گرفتن همۀ اقشار و گروه‌های حذف شده در مدیریت شهری خودشان، برای احیای راستین ماده ۷۱ قانون شوراها و شرح وظایف بر زمین مانده‌اش در یک فرآیند دو سویه بین شورا و شهروندان.
در انتخابات شوراها خود را در معرض رأی عموم هم‌شهریانم نهاده‌ام تا با اجماع نخبگان نیکاندیش این دیار کهن، بر اساس حقوق خدشه ناپذیر شهروندی، تخصص‌گرایی و توسعه محوری، روندهای مخرب مدیریت شهری را اصلاح کنم و مکانیسمهای ضد شفافیت را از ساحت حکمرانی شهری در بوشهر براندازم.
تصمیم به حضور در انتخابات گرفتم چون هیچ کدام از ما ندانستیم که آن ۱۰۰۰ میلیارد مصوب در شورای پنجم چه شد؛ و مضطرب و دغدغه‌مند ۳۰۰۰ میلیارد تومان احتمالی هستم که در چهار سال پیش‌ِرو در اختیار شورا و شهرداری قرار خواهد گرفت.
هم‌شهریان محترم
بوشهر در بستر زخم های خود خوابیده است. رویاهای مشترک من و تو، همه به یأس و کابوس تبدیل شده‌اند؛ آن رویاها، چرخ فلکی بود که نچرخید، فانوسی که روشن نشد، روگذری که بر خاک ماند، و داشتن شهری همیشه خندان و شاداب که اکنون مدت‌هاست رنگ شادی به خود ندیده است. گریزی از این نیست که امروزِ بوشهر محصول همۀ کرده‌ها و نکرده‌هایی است که همۀ ما در آن مسئولیم. این رویای مشترک ماست که صیانت و مراقبت می طلبد و هزینه دادن می خواهد تا خطاها حذف شود، ایرادات و نقصان ها اصلاح گردد و فردایی بهتر برای این دیار رقم بخورد.

اجازه دهیم بوشهر دوباره نفسی تازه بکشد.
اردیبهشت ۱۴۰۰
مبین کرباسی