گزارش چغادک نیوز: عزیزه بوصید خلف پور در یادداشتی به مناسبت رحلت پیامبر اکرم(ص)، شهادت امام حسن مجتبی(ع) و شهادت مظلومانه امام رضا( ع) نوشت: محمد بن عبدالله ابوالقاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم؛ بنام محمد مشهور بوده و دربرخی از کتب آسمانی و تورات (احمد)نامیده شده است.

برخی القاب حضرت؛ رسول الله، نبی الله، محمود، مصطفی، خاتم، مبین، امین، یس و…..بوده و به روایت اهل تشییع تاریخ ولادت حضرت محمد(ص) روز جمعه هفدهم ربیع الاول عام الفیل برابر با سال ۵۷۰ میلادی می باشد و بیشتر علمای اهل سنت نیز تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربیع الاول همان سال در مکه معظمه در سرزمین حجاز می دانستند.

عام الفیل همان سالی است که ابرهه با چندین هزار مرد جنگی از یمن به مکه یورش آوردند تا خانه خدا (کعبه) را ویران سازد و همگان را به دین مسیحیت وادار سازند؛ اما او و سپاهیانش که در مکه با تهاجم پرندگانی به نام ابابیل مواجه شده بود نتوانستند به اهداف شوم خود برسند و در نهایت به هلاکت رسیدند؛ آنان چون سوار بر فیل بودند آن سال به سال فیل( عام الفیل) معروف گردید.

به اعتقاد مسلمانان حضرت محمد(ص) آخرین پیامبر در سلسله پیامبران الهی و تحویل دهنده قرآن و تجدید کننده آئین یکتاپرستی است؛ همچنین به عنوان یک سیاستمدار، رئیس ملت، بازرگان، خطیب، قانونگذار، اصلاحگر، فرمانده جنگ برای مسلمانان و پیروان برخی ادیان مامور تعلیم فرامین الهی بود و بین آنها ملقب به رسول الله است؛ نام پدرش بزرگوارش عبدالله ابن عبدالمطلب و مادرش گرامیشان آمنه است.

تاریخ رحلت حضرت محمد(ص)

در تاریخ رحلت پیامبر اکرم(ص) میان شیعیان و اهل سنت اختلاف نظر وجود دارد؛ زیرا تاریخ نگاران و سیره نویسان شیعه به پیروی از اهل بیت، تاریخ رحلت حضرت را روز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازدهم هجری قمری دانستهاند؛ لیکن علمای اهل سنت تاریخ آن را در ماه ربیع الاول ذکر کردهاند؛ و در اینکه چه روزی از ربیع الاول بوده است اختلاف دارند، برخی روز اول، برخی روز دوم و برخی روز دوازدهم از این ماه را بیان کرده اند.

ولادت تا شهادت امام حسن مجتبی( ع)

امام حسن(ع) فرزند حضرت فاطمه(س) و امام علی علیه السلام در سومین سال هجرت پیامبر اسلام به مدینه؛ در این شهر متولد شد، امام حسن ۷ سال کودکی خود را در آغوش و پرتو جدش پیامبر اسلام(ص) تربیت یافت؛ وی با تعالیم و معارف اسلامی آشنا شد، امام حسن در سن ۳۷ سالگی پدر بزرگوارش امام علی علیه السلام را به شهادت رساندندو وظیفه خطیر و بزرگ هدایت جامعه اسلامی، نشر و گسترش قرآن و سنت پیامبر، بر عهده ایشان قرار گرفت؛ مسلمانان پس از شهادت حضرت علی(ع) با امام حسن(ع) بیعت کردند؛ امام حسن پس از رسیدن به خلافت با کارشکنی معاویه بن ابوسفیان مواجه شد و در نتیجه سپاهی را که پدرش برای جنگ با معاویه تدارک دیده بود را آماده کرد که با نیرنگ و حیله امویان، یارانش از کنارش دور شدند و امام شکست در این نبرد را محتمل میدانست؛ به همین دلیل با معاویه سازش کرد؛ اما امام بر مردم خود نفوذ و محبوبیت فراوانی داشت و معاویه از این ماجرا سخت نگران بود؛ به همین منظور در توطئه ای امام حسن(ع) را مسموم کرد و او را به شهادت رساند.

شهادت مظلومانه امام رضا(ع)

امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸هجری در مدینه به دنیا آمد، ایشان هشتمین امام شیعیان است و از مشهورترین لقب ایشان رضا بوده و کنیه ایشان نیز ابوالحسن میباشد.

امام رضا(ع) پس از پدرش امام موسی کاظم علیه السلام در سال ۱۸۳ قمری به مدت ۲۰ سال امامت را به عهده گرفت؛ پس از شهادت امام کاظم(ع) بیشتر شیعیان، امامت امام رضا(ع) را پذیرفتند؛ اما گروه اندکی از اصحاب امام هفتم امام موسی کاظم(ع) امامت او را نپذیرفتند.

شهادت امام رضا(ع)
با اوج گیری تمایلات مردم به امام هشتم، مامون خلیفه عباسی با دسیسه چینی ایشان را مسموم و در پایان ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری به شهادت رساندند؛ در مورد چگونگی شهادت امام رضا(ع) دو روایت وجود دارد؛ یکی آب انار و دیگری انگور آغشته به سم می دانند.

مردم و دوستداران آن امام مظلوم وقتی خبر شهادت حضرت را شنیدند ازدحام کرده و گفتند که مامون با نیرنگ امام علیه السلام را کشته است؛ مامون شخصی را نزد مردم فرستاد و گفت: تشییع جنازه به وقت دیگری موکول شده است، مامون از ترس اینکه آشوبی برپا شود، مردم را با این ترفند متفرق کرد و دستور داد جنازه آن حضرت را شبانه غسل وکفن کنند واورا به خاک سپردند.

سنت وآئین مردم ایران

صبر و استقامت رسولالله، مهربانی، محبت، خوش رویی، ایستادگی در برابر باطل و طرفداری از حق، مردم داری، سخاوت، گذشت، ایثار و همه صفات والایی که ایشان داشتند، هزاران سال است که سینه به سینه و نسل به نسل بین مسلمانان منتقل شده و باعث نفوذ دین و سیطره مسلمان در سراسر گیتی گردیده است که نشان میدهد دین اسلام، بواسطه حضور پیامبر مهربانی ها و ائمه اطهاری که از ایشان سرمشق گرفته اند تا ریشه دین را طراوت بخشند، دین مهربانیها ست.

مردم ایران و شیعیان اهل بیت در سالروز شهادت حضرت پیامبر(ص) و آن دو بزرگوار امام حسن(ع) و امام رضا(ع) با حضور در حسینیه ها مساجد و حرم مطهر ایشان عزاداری می کنند./انتهای پیام

عزیزه بوصید خلف پور