به گزارش چغادک نیوز: عزیزه خلف پور در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن روز زن نوشت: نسیم سعدی در کوچه های شهر خدا وزیدن گرفت، کعبه خندید وبوی کوثر ناب نبی، آسمان مکه را به آغوش کشید وحضرت فاطمه زهرا(س) قدم به گیتی نهاد؛ مهربان ترین مادر هستی متولد شد و جهانی را خوشه چین فیض حضور خود نمود.

ولادت حضرت زهرا(س)
حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام دختر پیامبر اسلام(ص) وخدیجه کبری، همسر حضرت علی (ع) است ایشان یکی از ۱۴معصوم و ۵ تن آل عباست، حضرت زهرا(س)در روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت پیامبر، در مکه مکرمه چشم به جهان گشود.
ولادت این بانوی بزرگ اسلام وجهان مقارن با روز زن ومادراست، زنان ومادران نقش پررنگی در خانواده دارند وباید آنها را در جامعه تکریم کرد، وظیفه بزرگ یک زن، تربیت فرزندان که از مهمترین سرمایه های آینده و کانون خانواده و یکی از عرصه هایی است که انسان از آغاز تا پایان زندگی با آن رابطه تنگاتنگ وسرنوشت ساز دارند.

زن مهمترین رکن خانواده
وظیفه اصلی زن، محبت کردن است، زن کانون محبت و عاطفه درخانواده است و مهمترین رکن یک جامعه و خانواده در ایجاد وحدت و اجماع اعضای خانواده درکنار یکدیگر است واین اتفاق با وجود زن در خانه شدنی است.

شغل زنان خانه دار
چرا خانه داری شغل شمرده نمیشود؟
چرا زنان خانه دار جزو نیروهای فعال شمرده نمی شوند؟
چرا تصور می‌شود که زنان خانه دار بیکارند؟
چرا زنان خانه دار از اینکه خود را خانه دار معرفی کنند شرمنده می‌شوند؟
چرا زحمت و کار زنان خانه دار دیده نمی‌شود؟
چرا هیچ گونه حق وحقوقی برای زنان خانه دار در نظر گرفته نشده است؟

مگر نه مادر، محور خانواده وکانون محبت ودوستی است؟
مگر نه هرساله درهمه جهان هزینه های بسیاری صرف فرهنگ، هنر، آموزش وپرورش، بهداشت جسمانی وامنیت روحی وروانی می‌شود؛ مگر انجام این مسئولیت مهم جز در سایه دانش، آگاهی، صبر وعزم واندیشه وتدبیر ممکن است؟ مسلم است که هرقدر مادران از دانش وآگاهی بیشتری برخوردار باشند آن را بهتر انجام خواهند داد، زن خانه دار باید روانشناس، پرستار، آشنا به فنون تغذیه، امور مالی، هنرمند ودرنهایت مشاور وهمراه اعضای خانواده باشد.

پس زن خانه دار بیکار نیست، بلکه کارهای متعدد وگاه نقش‌های متعارضی دارد ومتاسفانه کار خانگی زنان کاری است که هیچگاه پایانی ندارد واغلب اجرتی هم ندارد؛ چون شغل محسوب نمی‌شود، همه زنان کم وبیش با مشکل کارهای یکنواخت روزانه در خانه روبرو هستند، کارهای از قبیل آشپزی، خرید، رسیدگی به امور فرزندان، مهمانوازی ومانند آن، اینها کارهایی هستند که جوامع سنتی آن را جزء وظایف ونقشهای زنان می‌دانند وتصور می‌کنند که این کارها از عهده مردان ساقط است، چرا که آن را کار واقعی حساب نمی کنند، انجام وظایف تکراری خانه برای تمام زنان لذت‌بخش وراضی کننده نیست، زیرا باید به تنهایی وبدون حتی کمترین هزینه بار سنگین مسئولیت خانه وکارهایش را به دوش بکشد.

چراخانه داری شغل محسوب نمی‌شود؟
چرا زحمتهای زنان ایرانی در خانه دیده نمی شود؟
ارزش کار خانه داری چقدر است؟
چرا زنان خانه دار بیمه نمی‌شوند؟
چرا باید یک زن به کار بیرون از خانه برای دریافت هزینه وبیمه روی آورد و از بودن در کنار خانواده وتربیت فرزندانش دور بماند؟
مسئولان برای زنان خانه دار چه فکری اندیشیدند؟
سوالاتی که جوابی برای آن داده نشده و باید برای وجدانهای بیدار کماکان باقی بماند….
انتهای پیام

عزیزه بوصید خلف پور