گویند علی کیست بگو آیه‌ی کبری است
در سوره‌ی طاها است علی، در شب اسری است

در سینه‌ی قرآن همه اسرار علی هست
او نقطه باء، اول قرآن به تجلا است

پرسند علی کیست بگو کیست یدالله است
پیش از ازل و بعد ابد او ولی الله است

موسی به گریبان ببرد دست که داند
او آیه‌ی کبری است او در ید بیضا است

از فرش برو تا به سموات و به أَدْنى‏
او شاه قدر قدرت و او عروه‌ی وثقا است

او لنگر ارض است و سموات ببینید
او قیم دین است و هم او لنگر اسماست

او سرّ خدا، چشم خدا، عبد خداوند
او روح خدا، وجه خدا او ولی الله است

او نفس رسول است که بالاتر از آن نیست
او خیر بشر، شمس و قمر آیه‌ی عظما است

احمد چو کند جلوه‌گری شمس ضحاهاست
مولا قمری در پی او غرق تلاهاست

بی حب علی راه صراط است مسدد
با حب علی باز همه عالم بالاست

در عالم اعلی همه نازند کز اویند
او شاه قوی شوکت خیبر شکن ماست

بر شهر پیمبر چه کسی باب، علی بود
باب الله و ثارالله و عین و اسدالله است

جبریل بگو راهبرت کیست؟
علی هست استاد رسولان و رفیق همه، مولاست

در روز قیامت به سؤالش چه جوابی است
هر کس که علی گفت در آن جنت ماوی است

آدم تو چه گفتی به خدا عذر پذیرفت
گفتا «به علی» گفتم و او گفت بفرماست

آن شاه عوالم که به یک دم همه جا اوست
آن جان جهان، روح نهان، سید و آقاست

پرسند علی کیست بگو ما که ندانیم
پیوسته علی بوده و پیوسته مُعلاست