به گزارش چغادک نیوز به نقل از تسنیم، “کمبود شیرخشک” در ماه‌های اخیر باعث سردرگمی و دردسر بسیاری از خانواده‌های صاحب نوزاد در داروخانه‌ها شده است. برخی از مادران به‌دلیل نداشتن شیر کافی و برخی دیگر به‌دلیل توصیه پزشک یا برخی مشکلات شخصی، امکان دادن شیر خود به نوزاد را ندارند و کمبود شیرخشک آن‌‌ها را با چالش جدی مواجه کرده است،
این دسته از خانواده‌ها می‌گویند اگر شیرخشک در داروخانه‌ای پیدا شود هم مجبورند مدت زیادی برای دریافت آن معطل شوند، به‌نظر می‌رسد این معطلی پس از تصمیم سازمان غذا و دارو برای عرضه شیرخشک به‌ازای کد ملی هر نوزاد رخ داده باشد.

آن‌طور که محمود آل‌بویه؛ مدیرکل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو پیش از این خبر داده بود، از ۲۰ مهر ماه شیرخشک‌های عادی با ثبت کد ملی نوزاد در سامانه رهگیری محصولات سلامت‌محور در داروخانه‌ها عرضه می‌شود.

یکی از مادران صاحب نوزاد که مجبور به تهیه شیرخشک به‌صورت هفتگی است با بیان اینکه در تاریخ ۲۲ مهرماه برای تهیه شیرخشک نوزادش به داروخانه مراجعه کرده است، می‌گوید: “در داروخانه صف شیرخشک تشکیل شده بود و حدود ۲۰ دقیقه در صف منتظر ماندیم تا بتوانیم شیرخشک دریافت کنیم زیرا هم باید کد سریال پشت قوطی و هم کد ملی و مشخصات کودک در سامانه وزارت بهداشت ثبت شود.”

سازمان غذا و دارو پیش از این اعلام کرده بود که عرضه شیرخشک با کد ملی نوزادان، در راستای مقابله با قاچاق معکوس این محصول در دست اقدام قرار گرفته است؛ در واقع به‌دلیل تخصیص ارز ۴۲۰۰تومانی به صنعت تولید شیرخشک اطفال، قیمت تمام‌شده این محصول پایین‌تر از کشورهای همسایه است و همین موضوع انگیزه‌ای برای قاچاق این محصول به خارج از کشور ایجاد کرده است اما به‌نظر می‌رسد قاچاق معکوس شیرخشک، دلیل اصلی کمبود آن در بازار نیست.

بهداشت و درمان , سازمان غذا و دارو ,

بخشی از مواد اولیه شیرخشک به کشور وارد می‌شود و در نتیجه بخشی از تولید شیرخشک وابسته به تأمین ارز است. فرآیند تخصیص ارز به صنعت شیرخشک نیز به این صورت است که در ابتدا تولیدکننده، میزان نیاز ارزی خود برای تولید تعداد مشخصی شیرخشک را به سازمان غذا و دارو اعلام می‌کند. پس از تأیید سازمان غذا و دارو، درخواست تخصیص ارز به بانک مرکزی داده می‌شود و سپس بانک مرکزی آن را تأیید و بانک عامل، از تولیدکننده درخواست ریال می‌کند تا تولیدکننده بتواند ارز را دریافت و نسبت به واردات مواد اولیه شیرخشک اقدام کند!

۵ تولید‌کننده داخلی شیرخشک “ارز” خود را دریافت نکرده‌اند؛ یک شرکت در آستانه توقف تولید

هانی تحویل‌زاده؛ رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک اطفال در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی تسنیم ضمن تأیید کمبود شیرخشک در کشور اظهار کرد: در زمان حاضر پنج تولیدکننده داخلی شیرخشک داریم اما ماه‌هاست که تولیدکنندگان شیرخشک ارز دریافت نکرده‌اند و این موضوع باعث شده است دو تولیدکننده بدهی شدید ارزی پیدا کنند؛ این تولیدکنندگان مواد را با حداقل اسناد و به‌صورت اعتباری وارد کشور کرده‌اند. یک تولیدکننده نیز به‌دلیل عدم تخصیص ارز و نداشتن توان مالی برای واردات اعتباری مواد اولیه، از چرخه تولید خارج شده است و یکی از تولیدکنندگان نیز احتمالاً تا دو ماه آینده از مدار تولید شیرخشک خارج خواهد شد!

قابلیت تولید شیرخشک ایرانی ۲برابر نیاز کشور!

وی درباره میزان نیاز کشور به شیرخشک متذکر شد: در سال گذشته ۶۱ میلیون عدد قوطی شیرخشک رگولار (عادی) مصرف شده است که نیاز یک سال ایران بوده است؛ در عین حال ظرفیت تولیدکنندگان داخلی ۱۱۷ میلیون قوطی شیرخشک است که یعنی حدود ۲ برابر مصرف یک سال، قابلیت تولید شیرخشک داریم.

رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک اطفال تصریح کرد: از دی ماه سال گذشته تا الآن تأمین ارز صورت نگرفته است و به همین دلیل تولیدکنندگان برای واردات مواد اولیه، بدهی ارزی به شرکت‌های خارج از کشور پیدا کرده‌اند.

وی ادامه داد: شرکت نستله قابلیت تولید ۳۰ میلیون عدد، شرکت پودر شیر مشهد ۴۰ میلیون عدد، بهداشت‌کار ۱۷ میلیون عدد، پگاه شهرکرد ۲۰ میلیون و نیکسان سلامت بهبود ۱۰ میلیون قوطی را دارند. شرکت پگاه و نیکسان سلامت بهبود به‌دلیل عدم تخصیص ارز تعطیل شده‌اند و شرکت بهداشت‌کار از دی ماه سال گذشته تاکنون هیچ ارزی نگرفته است و به‌اندازه دو ماه ماده اولیه برای تولید دارد و شرکت نستله مقادیر ناکافی ارز دریافت کرده است و به‌دلیل کمبود ارز و بدهی ۲۰میلیون یورویی، یک ماه مشکل در تولید پیدا کرد و شرکت پودر شیرخشک مشهد نیز به‌صورت سه‌شیفت درحال کار کردن است اما هیچ ارزی به آن تخصیص پیدا نکرده است و دچار بدهی ارزی شده است.

فراخوان واردات شیرخشک در تنگنای ارزی تولیدکنندگان داخلی

در شرایطی که تولیدکنندگان شیرخشک صرفاً به‌دلیل قرار داشتن در تنگنای ارزی دچار مشکل در تولید شده‌اند؛ خبرهایی از واردات شیرخشک از کشورهای خارجی به گوش می‌رسد.

فراخوان واردات فوریتی تأمین شیرخشک اطفال رگولار، شهریور ماه سال جاری از سوی معاونت توسعه سازمان غذا و دارو منتشر شد:

بهداشت و درمان , سازمان غذا و دارو ,

واردات ۳۰میلیون قوطی شیرخشک با ارزبری بسیار بالا در شرایط وجود ظرفیت تولید داخلی!

رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک اطفال درباره اقدام قابل تأمل سازمان غذا و دارو در واردات شیرخشک متذکر شد: با وجود مشکلاتی که بر سر راه تولید شیرخشک وجود دارد، سازمان غذا و دارو در این میان فراخوان واردات ۳۰ میلیون قوطی شیرخشک را صادر کرده است! در حالی که تولیدکنندگان داخلی در صورت تأمین ارز می‌توانند شیرخشک موردنیاز کل کشور و حتی دو برابر نیاز کشور را تولید کنند. اقدام به واردات شیرخشک در حالی است که واردات هر قوطی شیرخشک، ارزبری ۳برابری نسبت به تولید داخل آن دارد!

وی یادآور شد: تعدادی از قوطی‌های شیرخشک وارداتی در گمرک در انتظار وارد شدن به کشور از مبدأ ترکیه است در حالی که بهترین برندهای شیرخشک اطفال در کشور در حال تولید بوده است و سازمان غذا و دارو به‌جای توجه به تأمین ارز شرکت‌های تولیدکننده، در شرایطی که دو کارخانه تولیدی به تعطیلی کشانده شده‌اند اقدام به صدور فراخوان واردات شیرخشک کرده است و در عین حال نیز تولیدکنندگان را به مسائل مختلفی متهم می‌کند.

تحویل‌زاده تصریح کرد:‌ یکی از اتهاماتی که سازمان غذا و دارو به تولیدکنندگان وارد کرده این است که تولیدکنندگان ارز دریافت کرده اما مواد اولیه شیرخشک را وارد کشور نکرده‌اند! در حالی که تولیدکنندگان در زمان دریافت ارز به بانک عامل تعهد می‌دهند که طی ۹ ماه ماده اولیه را وارد کنند و اگر ماده اولیه وارد نکنند، بانک عامل به بانک مرکزی گزارش می‌دهد و ارز در مراحل بعدی به شرکت تخصیصی نمی‌یابد؛ از سوی دیگر اتهاماتی همچون گران‌فروشی شیرخشک از سوی تولیدکنندگان نیز به‌هیچ‌وجه صحت ندارد زیرا قیمت‌گذاری شیرخشک دستوری است و قیمت آن توسط سازمان حمایت از مصرف‌کننده و سازمان غذا و دارو مصوب و درج می‌شود و داروخانه نیز باید با قیمت درج‌شده روی محصول آن را به فروش برساند.

چرا مواد اولیه شیرخشک در کشور تولید نمی‌شود؟

وی در پاسخ به این سؤال که “با توجه به وابستگی بخشی از مواد اولیه شیرخشک به ارز، آیا امکان تولید مواد اولیه شیرخشک در کشور وجود ندارد تا وابستگی به واردات و نیاز به ارز از میان برداشته شود؟” گفت: امکان تولید مواد اولیه شیرخشک در کشور وجود دارد اما نیاز به سرمایه‌گذاری کلانی دارد و صنایع به این حیطه ورود پیدا نمی‌کنند زیرا قیمت‌گذاری آن دستوری است و فعالان صنعت حاضر نیستند به صنعت تولید آن ورود پیدا کنند زیرا صرفه اقتصادی برای آنها وجود ندارد!