به گزارش چغادک نیوز به نقل از ایرنا، امروز روز شهادت مولی الموحدین علی ابن ابی طالب علیه السلام است. امام حسن مجتبی(ع) در چنین روزی، بیست و یکم ماه مبارک رمضان، به عنوان وصی و جانشین أمیر مومنان پس از پدر خود بر فراز منبر رفت و فرمود: در شب گذشته مردی رخت از جهان بست که هیچ یک از پیشینیان در انجام وظیفه، بر او پیش دستی نگرفت و آیندگان هم نتوانند پا به پای او به کارهای خویش بپردازند. او در رکاب پیامبر خدا(ص) پیکار می کرد و در پاسداری از او، از خودگذشتگی نشان می داد و رسول خدا(ص) وی را پرچم دار خود قرار می داد.

اینک در سالروز شهادت وصی رسول خدا (ص) و امام متقین، یک بار دیگر وصیت های آن حضرت مرور می کنیم و به خود تلنگری بزنیم که آیا شیعه علی هستیم یا دوستدار او یا خدای ناکرده مخالف آن حضرت. تفاوتی هم نمی کند، وزیر و وکیل باشیم یا طلبه و استاد دانشگاه، فردی عادی باشیم یا مشهور، کارگر یا کارفرما، فقیر یا ثروتمند. به هر حال هر کس به فراخور ارادت خود به آن حضرت ، می تواند خود را ارزیابی کند.

هنگامی که حضرت علی‌ (ع) در بستر شهادت قرار گرفت، خطاب به فرزندش امام حسن(ع) فرمود که این سفارش های من است به هر کسی که وصیت نامه به دستش می‌رسد و پس از پایان وصیت پیوسته می‌گفت «لا إله إلاّ اللَّه» تا وقتی که روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست.

حضرت امیر (ع) قبل از شهادت و در آخرین لحظات زندگی خود به امام حسن مجتبی (ع)، اهل بیتش و تمام جهان بشریت سفارش هایی کردند که در نامه ۴۷ نهج البلاغه آمده است.

آن حضرت پس از اقرار و شهادت به یگانگی خدا و رسالت پیامبر اکرم (ص) اینگونه وصیت کردند: هرگز تقوای الهی را از یاد نبرید، کوشش کنید تا دم مرگ بر دین خدا باقی بمانید. همه با هم به ریسمان خدا چنگ بزنید و بر اساس ایمان به خدا متحد باشید و از هم جدا نشوید، همانا از پیغمبر خدا (ص) شنیدم که می ‌فرمود اصلاحِ میان مردم از نماز و روزه دائم افضل است و چیزی که دین را محو و نابود می ‌کند فساد و اختلاف است.

ارحام و خویشاوندان را از یاد نبرید، صله رحم کنید که صله رحم حساب انسان را نزد خدا آسان می ‌کند. خدا را، خدا را! درباره یتیمان، مبادا گرسنه و بی ‌سرپرست بمانند.

خدا را، خدا را! درباره همسایگان خوش‌رفتاری کنید، پیغمبر آن قدر در مورد همسایه سفارش کرد که ما گمان کردیم می ‌خواهد آن‌ها را در ارث شریک کند.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره قرآن، نکند دیگران در عمل به قرآن بر شما پیشی گیرند!

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره نماز چرا که نماز ستون دین شماست.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره کعبه، خانه پروردگارتان، مبادا حج تعطیل شود که اگر کعبه خالی بماند و حج متروک شود مهلت داده نخواهید شد و مغلوب دشمنان خواهید شد.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره جهاد در راه خدا از مال و جان خود در این راه کوتاهی نکنید.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره زکات مال که زکات، آتشِ خشمِ الهی را خاموش می ‌کند.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره صحابه و یاران پیغمبرتان. زیرا رسول خدا (ص) درباره آنان سفارش کرده است.

از خدا بترسید، از خدا بترسید! درباره فقرا و تهیدستان. آن‌ها را در زندگی خود شریک کنید.

با مردم به خوشی و نیکی رفتار کنید همان طوری که قرآن دستور داده است و به ملامت مردم ترتیب اثر ندهید.

امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید، نتیجه ترک آن این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد، آن گاه هر چه نیکان شما دعا کنند دعای آن‌ها مستجاب نخواهد شد.

بر شما باد که بر روابط دوستانه میان خود بیافزایید، به یکدیگر نیکی کنید از کناره‌ گیری از یکدیگر و قطع ارتباط و تفرقه و تشتت بپرهیزید.

کارهای خیر را به مدد یکدیگر انجام دهید و از همکاری در مورد گناهان و چیزهایی که موجب کدورت و دشمنی می ‌شود بپرهیزید.

از خدا بترسید که کیفر خدا شدید است: «واتقوااللَّهَ إنّ اللَّهَ شَدیدُالعِقاب».

خداوند نگهدار شما خاندان باشد و حقوق پیغمبرش را در حق شما حفظ فرماید، اکنون با شما وداع می ‌کنم و شما را به خدای بزرگ می ‌سپارم و سلام و رحمتش را بر شما می ‌خوانم.