عباس آقاکوچکی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد صعود تیم ملی بسکتبال ایران به جام جهانی اظهار داشت: خیلی خوشحالم تیم ملی به جام جهانی صعود کرد. این باعث میشود انگیزه در جامعه بسکتبال از جمله نفرات ملیپوش و غیرملیپوش و همچنین مسئولان و کادر فنی حفظ شود. حضور ایران در بین کشورهای برتر جهان، باعث افتخار همه ماست.
پیشکسوت بسکتبال ایران ادامه داد: شانس و اقبال در این صعود به تیم ملی کمک زیادی کرد و نه تنها پیروزی فنی مقابل استرالیا (عدم حضور استرالیا در ایران) بلکه نتایج سایر تیمها نیز به کمک ما آمد. صعود تیم ملی به جام جهانی مقتدرانه نبود، ولی چیزی از ارزش صعود کم نمیکند. با این حال نباید پشت این صعود مخفی شد و نقاط ضعف را ندید.
آقاکوچکی در مورد بازی تیم ملی بدون حامد حدادی گفت: راهکار خیلی ساده و شفاف است. باید برای حدادی یک جایگزین مناسب پیدا کرد و فدراسیون قبلی و فعلی برای پشتوانهسازی به ویژه در پست پنج، فعالیت چشمگیرتری انجام میدادند. زمانی که درک باوئرمن سرمربی تیم ملی بود، پیشنهاد دادم استعدادهای بالای دو متر، شناسایی و تحت آموزش قرار بگیرند که مورد استقبال این مربی آلمانی قرار گرفت. جوانان خوبی در این پست داریم که باید مرتب تحت تعلیم و نظر یک مربی باتجربه باشند. بهنام یخچالی ستاره فعلی تیم ملی نیز به همین شکل و از برنامه استعدادیابی سال ۲۰۱۱ کشف شد. حامد حدادی بهعنوان یک ستاره، زحمت خود را برای بسکتبال کشیده است و باید دنبال جوانان بلندقامت برای جانشینی او باشیم.
مربی پیشین تیم ملی بسکتبال درباره شکست مقابل ژاپن و چین در پنجره ششم و پایانی انتخابی جام جهانی هم یادآور شد: ژاپن و چین، مزد زحمت و برنامهریزی بلندمدت خود را میگیرند. ژاپنیها برای هر مسابقه سه تیم آماده دارند که یکی از آنها اعزام میشود و مثل ما نیستند که با یک تیم در همه مسابقات حاضر میشویم. نگاه ما بُردمحور است در صورتی که بازیکن برای کسب تجربه نیاز به بازی دارد. شکست ما مقابل چین و ژاپن که روزی با آنها برابر بودیم، نشان میدهد در جا زده و پیشرفتی نکردهایم. این دو تیم، الگوی خوبی برای ایران هستند.
آقاکوچکی در مورد تقویت تیم ملی در فاصلهای که تا جام جهانی مانده است، تصریح کرد: چیزی که تیم ملی نیاز دارد، اردوهای مداوم و بازیهای تدارکاتی مناسب است. لیگ باید به دقت تحت نظر کادر فنی تیم ملی باشد تا نیروهای بالقوه لیگ در تیم ملی مورد استفاده قرار بگیرند. بهتر است سیستم بازی تیم بر پایه نقاط قوت باشد و در کنار آن به برطرف کردن نقاط ضعف بپردازیم. امیدوارم بودجه فدراسیون، کفاف اردوها و بازیهای تدارکاتی تیم ملی را بدهد.
سرمربی پیشین تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران در مورد فعالیت در این حوزه اظهار داشت: من از سال ۱۳۷۳ تا پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو در بسکتبال با ویلچر بودم و سعی کردم با نوشتن کتاب و برگزاری مسابقات، همیشه مثمرثمر باشم. تیم ملی ویلچر، بدون پنج بازیکن اصلی به خاطر کرونا به پارالمپیک ۲۰۲۰ اعزام شد و ما در سنگینترین مسابقه جهان با یک تیم جوان شرکت کردیم. در واقع کار ما در توکیو از صفر شروع شد. با این حال، بازی به بازی پیشرفت کردیم و تحسین اهالی این رشته از جمله مربی آمریکا، آلمان و انگلیس که بسکتبال را درک میکردند، برانگیختیم. ما برگشتیم و فدراسیون تصمیمی را که به آن اعتقاد داشت، گرفت تا همکاری ما به پایان برسد.
وی ادامه داد: بسکتبال با ویلچر ایران با اقدامات و برنامهریزیهایی که انجام شد و زحماتی که من کشیدم به پیشرفتی چشمگیر دست پیدا کرد. کارها و برنامهریزیهای ما مورد استقبال کنفدراسیون آسیا هم قرار گرفت به طوری که پیشنهاد مسئولیت توسعه بسکتبال آسیا را به من دادند که به خاطر توسعه بسکتبال ایران بود. آنها از من خواستند تا در کمیته مربیان آسیا هم بهعنوان دبیر کمک کنم. اقدامات من از دید مسئولان خارجی، پوشیده نبود ولی اینکه چرا توسط مسئولان داخل کشور، نادیده گرفته شد، باید از خودشان بپرسید. البته من اعتراضی به این قضیه ندارم.
آقاکوچکی در ادامه تصریح کرد: بسکتبال با ویلچر را در خون خودم میبینم و ارتباطی معنوی با این رشته دارم. من و خدای من و همچنین دلسوزان واقعی میدانیم که چه کارهایی برای این رشته کردهام. من تقریباً از تمام کشورهای آسیایی پیشنهاد همکاری داشتم، چون پیشرفت تیم ایران را میدیدند. وقتی در ایران مرا نمیخواستند ولی کشورهای دیگر دنبال همکاری با من بودند، ترجیح دادم با رفتن به تیمی دیگر مثل امارات برای کشورم افتخارآفرینی کنم. البته امارات، تیم قدرتمندی ندارد و میانگین سنی این تیم بسیار بالاست.
سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر امارات در مورد همگروهی تیم ایران با آمریکا و انگلیس در جام جهانی ۲۰۲۳ اظهار داشت: این اتفاق قبلاً هم افتاده است و در ریو ۲۰۱۶ و توکیو ۲۰۲۰ با انگلیس و آمریکا همگروه بودیم. اگر تیم ایران از گروه خود صعود کند که شانس بالایی هم دارد، قطعاً میتواند یکی از چهار تیم برتر جهان باشد. ایران، تیم بزرگی است و اگر در توکیو، کرونا گریبانگیر ما نمیشد و بازیکن اصلی خود را از دست نمیدادیم، شک نکنید که روی سکو قرار میگرفتیم. پیروزی مقابل آمریکا و انگلیس کاملاً در دسترس است و ایران، یکی از تیمهای قدرتمند جام جهانی خواهد بود.