به گزارش چغادک نیوز: انتخابات یک پیروز عددی و یک برنده ی سیاستگذاری دارد؛  آنان که مهره ها را کنار هم نگه می‌دارند و به ائتلاف می رسانند یا با تزریق اعتماد به نفس کاذب باعث جنگاوری آنان تا لحظه آخر می شوند از برندگان این رویداد سیاسی می باشند.

در حوزه ی بوشهر، گناوه و دیلم بی گمان آنکه بازی را بدست گرفته و سپس انتقام گرفت غلامعلی میگلی نژاد بود، وی از یک سو به ستاد چند کاندیدایی که احتمال ائتلافشان وجود داشت رفت و توهم کاذب پیروزی در آنها پراکنده شد و از سوی دیگر فرمانده لشکرش را به ستاد جعفر فرستاد و خود در خفا مدیریت اتاق جنگ را برعهده گرفت و بیش از پورکبگانی این میگلی نژاد بود که با شکست جمیری شاد شد.

در حوزه جنوب استان بوشهر مهندسی سیاسی را  یک مهندس  اقتصادی برعهده داشت،  منصور حیدری  کارآفرین و فعال اقتصادی و اجتماعی ساکن کنگان که هتلش را تقدیم ستاد انتخابات محمد سهیلی کرد و با پمپاژ های انگیزشی به نامزدهای مختلف  مانع از ائتلاف جمی ها و دیری ها شد و نتیجه همان شد که شیخ جنوب می خواست و موجبات ایجاد موجی عظیم شد.

حیدری قبل از شروع طوفان و رسیدن به ساحل پیروزی، سوار کشتی شیخ جنوب شد و دیگر کار از کار برای ائتلاف بزرگ علیه شیخ با تجربه گذشته بود و نگذاشت احمدی به سرنوشت حسنوند دچار شود به همین خاطر شیخ موسی این دانش آموخته حقوق و با تجربه ی دو دوره کمیسیون انرژی  یکی از گزینه های محتمل ریاست کمیسیون انرژی خواهد بود.

در دشتی و تنگستان  بی شک در زمانی که دشتیاتی ها در فکر اول شدن بودند و تنگسیر ها رودرروی کرمی ایستاده بودند، این باقرپور شیرزاد فرزند قلی بود که مانند یک قشقایی پخته به حمایت غلامحسین زارعی کنار کشید تا شریک پیروزی و سخنران ویژه جشن شکرگزاری او در ورزشگاه تختی خورموج باشد.

در دشتستان اما برنده،  تنها ابراهیم یک رنگ بود و تا دلت بخواهد بازنده برجای گذاشت؛ از اکثر نماینده های ادوار تا رد صلاحیت شده ها که ائتلاف کبیر در برابر نماینده دشتستان بزرگ تشکیل دادند و با اعلام نتایج سر از پا درازتر به خانه برگشتند، البته خدانظر قاسمی نماینده دور سوم و پنجم مجلس در دهقاید با حمایت خالصانه اش راهش را جدا کرد.

به هرحال در ایام انتخابات رقابت ها فصلی است و رفاقت هاست که عمری می ماند و زیباست با فراموشی رقابت ها، خاطرات رفاقت ها را به یاد بسپاریم.