به گزارش چغادک نیوز، «حسین سلطان محمدی» منتقد سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، درباره سریال «چوب خط» که این شب ها از شبکه سه پخش می شود، گفت: اولین سکانس سریال که سکانس معرفی یکی از شخصیت ها بود، به این شکل که در کارخانه دستگاه را روشن می کند و آتش می گیرد یک جورهایی شبیه به فیلم شیشلیک بود.

وی ادامه داد: طنز این سریال نیز طبق معمول غلو آمیز است و در فضای مجازی بخشی از این سریال را اشتباه برداشت کردند. سکانسی که روی سر یکی از خانم ها آب پاشیدند و با سشوار سعی داشتند لباس خیس او را خشک کنند و در فضای مجازی همه این سکانس را مورد نقد قرار دادند که خشک کردن مو با سشوار از روی لباس!

این منتقد همچنین عنوان داشت: اجرای این سریال طوری نخ نما شده است. آن صحنه ای که اهالی خانه چمدان پدرشان را باز می کنند که ببینند چه سوغاتی برایشان آورده است و می بینند چوب آورده و مشخص است که برای فروش آورده است. یک سوال اینجا بوجود می آید و آنهم اینکه شمایی که در چمدان را باز می کنید چرا از پدرتان سوال نمی کنید چه سوغاتی برایتان آورده است؟ اصلا پدرتان کجاست؟ در بین خانم های آن سکانس هیچ درک جمعی دیده نمی شد.

وی ادامه داد: این سریال یک جورهایی شبیه به سریال دیوار به دیوار است که در نوروز پخش می شد. شلوغی آدم ها و خانه ای بزرگ که اتاق های زیادی داشت این فضا را در ذهن مخاطب تداعی می کند.

وی درباره حضور کارگردان های کار اولی در سازمان صداوسیما نیز گفت: اگر نظارت بر متن داشته باشند حتی اگر کارگردان به نام هم نباشد می تواند موفق باشد. حتی این مدت اخیر شاهد خروجی کارهای  برخی کارگردان ها بودیم که سالها است کار نکردند و قدرت حرفه ای شان را از دست دادند و اجراهای خوبی نداشتند و داستانی در سریال هایشان دیده نمی شد.

** سریال جلال نشان داد، زمینه فیلم سازی در استان های ترک زبانمان بالا و قوی است

سلطان محمدی افزود: در وهله اول به این دلیل که بخشی از برهه روایی این سریال شبیه به تاریخی است که در سریال در چشم باد روایت می شود بهتر است با این سریال قیاس شود.

وی ادامه داد: خیلی کم پیش می آید که سریالی محصول معاونت استان ها باشد و به شبکه سراسری برسد و استثنا است. وقتی سریالی که در استان ها تولید شده در دو فصل به شبکه سراسری می رسد دو حالت دارد یکی اینکه معیارهایشان را کم گرفتند و دیگری اینکه سریال واقعا قوی عمل کرده است و ساختار منسجمی داشته است وگرنه از این دست سریال ها در شبکه های استانی زیاد داریم مثل سریال باجناق لار که آنهم به زبان آذری است. هرچند درهمین امسال یادم است یک سریال استانی را به شبکه یک آوردند که خیلی خوب نبود.

وی در ادامه نیز بیان داشت: این سریال از آن دسته سریال هایی است که استان ها برای نشان دادن ویژگی های بومی شان به سمتش رفتند. آذری ها در کنار سریال هایی که در شبکه های سراسری برای اقلیم شان به خصوص سریال های محمدرضا ورزی در حوزه قیام مشروطه در آذربایجان و ارتباطش با تهران ساخته شده است، چنین سریال هایی هم دارند. تنها سریالی که در این فضا خوب پیش رفته نون خ است که آنهم در فضای کمدی است برای همین است که کردها هم این سریال را خیلی دوست دارند. اما در مورد پایتخت هم همین طور است و شمالی ها با اینکه نقد می کنند اما دوستش دارند.

وی افزود: اما اینکه این شاخصه را تبریزی ها بیشتر کار می کنند نشان می دهد پیشینه فیلم سازی در استان های ترک زبانمان بالا و قوی است. حتی یادم است یک سال در جشنواره فیلم فجر یکی از کارگردان ها برای ساخت فیلم خود که بومی هم بود بهترین جایزه کارگردانی را دریافت کرد. به همین خاطر سریال سازی بر اساس ویژگی های گویشی محتوایی تاریخی و … در استان ها نشان می دهد که استان های آذری زبانمان قوی تر حرکت می کنند و اینکه پشتوانه خوبی برای استان ها است که می تواند برای امثال آذری زبان ها الگو باشد.

وی درباره بازی علیرضا مهران در قامت شخصیت سید محمدعلی قاضی طباطبایی یکی از مبارزین شیعه در دوره پهلوی، گفت: گریم خوبی دارد. این تطبیق چهره، بیشتر برای نسل اول و دوم انقلاب مهم است. نسل های فعلی، تا حدی نیاز به برابرگذاری دارند. ولی هم در این طراحی چهره و انتخاب بازیگر مناسب از نظر فیزیک، ما شاهد نوعی ارتقای توان حرفه ای در شناسایی بازیگر و سپس، کار بر روی چهره آن، در تلویزیون خودمان و حتی در سینما هستیم. حالا این کار که در تراز، آثار استانی است، هم خیلی جالب است، حتی اگر از تهران، ناظری حرفه ای بالای سر کار بوده باشد. در هر صورت، نگاه و انتخاب و تلاشی دقیق و قابل تحسین را شاهدیم.

** سریال ماندگاری در سال ۹۹ نداشتیم

وی ضمن ارزیابی سریال های سال ۹۹ تلویزیون نیز گفت: امسال تلویزیون سریال ماندگاری نداشت و برای همین است وقتی سریال در چشم باد مسعود جعفری جوزانی از آی فیلم پخش می شود مخاطبان بسیاری پیدا می کند و مردم آن را هنوز دوست دارند.

سلطان محمدی درباره چینش سریال های نوروز ۱۴۰۰ تلویزیون نیز گفت: کاری ندارم گاندو مناسب نوروز هست یا نه اما خوب است چه کسی گفته که در نوروز همه باید بخندند؟

این منتقد همچنین درباره شبکه نمایش خانگی نیز بیان داشت: در دهه ۶۰ و ۷۰ در حوزه سینما کارها را دسته بندی می کردند و می گفتند برای مثال برای سال آینده ما به دو کار کودک، دو جنگی، دو کار اجتماعی مجوز تولید می دهیم که سلیقه همه مخاطبان را پوشش دهد. سوالم اینجا است که چرا در شبکه نمایش خانگی چنین دسته بندی وجود ندارد؟ چرا مدام ما شاهد آثاری هستیم که خشونت فراوانی دارند و حالا که ناظری بر روی محتوای این سریال ها وجود ندارد افرادی که مخالف خشونت در فیلم ها بودند الان کجا هستند؟

وی ادامه داد: پلتفرم ها می توانند بلیط این فیلم های خشن را بالاتر بفروشند و سهمیه بندی کنند که مخاطب متوجه شود و برای دیدنش احتیاط کند. برخی ها با این نیت که این فیلم ها مناسب تماشا با خانواده هست اشتراک برخی پلتفرم ها را می خرند و وقتی سریال را دیدند تازه متوجه می شوند که چه اشتباهی کردند و اصلا مناسب تماشا با خانواده نبوده است./فارس