به گزارش چغادک نیوز:  سهیلا جلودارزاده ظهر امروز در نشست اقتصادی زنان استان گلستان مهم‌ترین مشکل زنان تولیدکننده را توانمندی اندک آنان برای حضور در عرصه تولید رقابتی دانست و اظهار داشت: زنان امروز تولید انجام می‌دهند از صنایع دستی و فرش گرفته تا انواع و اقسام فرآورده‌های کشاورزی اما به علت اینکه سرمایه‌‎در گردش کمی در اختیار دارند و با شیوه های مکانیزه آشنایی کمتری دارند، کار زیاد می‌کنند اما درآمداندکی دارند. استفاده از فناوری‌های نوین در تولید و بسته‌بندی محصولات و فراهم کردن زمینه عرضه فروش محصول در نمایشگاه‌های دائمی و فصلی می‌تواند کمک بزرگی به زنان تولیدکننده باشد.

وی افزود: به عنوان مشاور توسعه‌ای در امور زنان معتقدم مهم‌ترین مسئله آموزش و در اختیار گذاشتن سریع منابع مالی و مجوزهای لازم است.

جلودارزاده بیان داشت: اگر این مسئله در بنگاه های مشاوره‌ای که به عنوان شتاب‌دهنده می‌توانند عمل کنند، مورد توجه قرار بگیرد، کار بانوان سرعت  بیشتری می‌گیرد تا به تولید و بازار برسد.

وی گفت: در حال حاضر مراکز کاریابی از افراد ثبت نام می کنند و در صورت نیاز کارفرما آنان را معرفی می کنند اما این کافی نیست، باید به کارآفرینی، خوداشتغالی و به بنگاه های خرد و متوسط توجه شود تا بتوانیم کار و شغل ایجاد کنیم.

مشاور امور بانوان و خانواده وزیر صنعت، معدن و تجارت افزود: طرح تأمین مالی خرد با صندوق کارآفرینی امید و یا بودجه ۱٫۵ میلیارد دلاری برای توسعه روستایی اگر با طرح حمایت عملی توام شود می‌تواند فرصتی برای برخورداری زنان از این تسهیلات باشد.

جلودارزاده ادامه داد: در برنامه ششم براساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، دولت موظف است تا طرح جامع توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را تدوین و اجرا کند که قرار است در تعدادی از استان‌ها اجرای آن آغاز شود.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی درباره سهم زنان از صندلی های مدیریتی و وعده های رئیس جمهور در این زمینه گفت: روزی نیست که یکی از خانم های مجلس در این زمینه مصاحبه نداشته باشند، یا نامه ننویسند و یا از وزرا سوال نپرسند، به طور قطع تا رسیدن به مرز ۳۰ درصد قول رئیس جمهور برای نصب معاونان زن در وزارتخانه‌ها پیگیری می‌کنیم.

وی ادامه داد: در حال حاضر معاونت امور زنان، آموزش بانوان برای احراز پست‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را آغاز کرده است.

جلودارزاده تأکید کرد: در جامعه‌ای که زنان دیده نشوند و تصمیم‌گیری‌ها بر خلاف مصالح باشد، آن جامعه به توسعه نمی‌رسد. یکی از شرایط رسیدن به توسعه پایدار مشارکت مردم در تصمیم سازی است. یکی از دلایلی که الان نتوانستیم در توسعه پایدار یا کسب و کار رقابت پذیر موفق شویم و رتبه ما پایین است به دلیل عدم مشارکت این نیمه توانمند در تصمیم‌گیری‌ها است.