true
به گزارش چغادک نیوز: مجلس شورای اسلامی طرح پیوستن ایران به “کنوانسیون حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV)” را در دستور کار دارد.
اما این کنوانسیون چیست و تصویب احتمالی آن چه عواقب و پیامد‌هایی را برای کشورمان به‌دنبال دارد؟
پیش از این در قالب مطلبی با عنوان پیوستن به “کنوانسیون UPOV” باعث وابستگی حداقل ۲۰ساله به بذرهای تراریخت می‌شود به بررسی برخی از ابعاد این مسئله و پیامدهای آن پرداختیم.
بنابر اعلام کارشناسان امر، پیوستن به این کنوانسیون، کشورمان را به‌سمت وابستگی حداقل ۲۰ تا ۲۵ ساله به بذرهای تراریخت سوق می‌دهد و از طرفی دولت جمهوری اسلامی ایران مجاز به تنظیم بازار و بازرگانی خود بدون حفظ حقوق به‌نژادگر تحت حمایت این کنوانسیون نخواهد بود؛ به‌عبارتی اعمال حاکمیت تنظیم بازار مشروط به حقوق به‌نژادگر خارجی می‌شود.
همچنین دولت مکلف می‌شود در زمان تودیع اسناد حداقل ۱۵ جنس ارقام گیاهی جدید (بخوانید دستکاری‌شده ژنتیکی) را به اتحادیه مربوطه که مقر آن در ژنو است اعلام کند؛ توجه بفرمایید تمامی این گیاهان ارقام اصلی کشاورزی است که بر سر سفره مردم قرار می‌گیرد، مهمترین آنها گندم، برنج، سویا، گوجه، پنبه و … است.
اما برای بررسی دقیق‌تر ابعاد پیوستن به “کنوانسیون حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV)” مقاله‌ای به‌صورت فایل PDF در ادامه آمده که از طریق فایل پیوست زیر قابل دریافت و مطالعه است:
انتهای پیام
منبع: تسنیم
false
true
false
true
